Terapia jemiołą w przypadku raka | Wzmocnienie systemu odpornościowego

Terapia jemiołą jako koncepcja terapii uzupełniającej dla pacjentów chorych na raka ➤ zabieg naturopatyczny wzmacniający system odpornościowy

Coraz więcej pacjentów chorych na raka sięga po metody naturopatii, aby wesprzeć chemioterapię i radioterapię w walce ze złośliwymi komórkami. Preparaty z jemioły takie jak Iscador, Abnobavisum i Helixor należą do najbardziej popularnych środków zaradczych. Oparte na antropozoficznie rozszerzonej medycynie, są one już od dziesięcioleci w użyciu klinicznym, są stale udoskonalane i obecnie stosowane we wspomaganiu różnych chorób nowotworowych. Mają one nie tylko działać bezpośrednio przeciwnowotworowo, ale także zmniejszać skutki uboczne podstawowych form leczenia. Wielu pacjentów stawia więc obecnie na terapię jemiołą jako suplement w celu podniesienia jakości życia i poprawy ogólnego samopoczucia.

Historia jemioły: od świątecznego zwyczaju do rośliny leczniczej

Jemioła to mała, krzaczasta roślina wysoko w koronach drzew naszych dębów, sosen i jabłoni. Jako cudowna roślina, która staje się widoczna tylko w gołe zimowe miesiące, zawsze otaczało je coś tajemniczego. Już w dawnych czasach przypisywano im magiczne działanie, a druidzi zbierali je złotym sierpem, aby dodać do swoich magicznych nalewek. Z tego powodu jemioła była również używana jako ozdoba świąteczna: aby odpędzać złe duchy, działać magicznie w naszych domach i przynosić szczęście zakochanym.

Po tym jak jemioła od niepamiętnych czasów była stosowana jako roślina lecznicza, na początku ubiegłego wieku po raz pierwszy pojawił się pomysł wykorzystania jej w terapii nowotworowej. Pierwotna teza była taka: skoro jemioła jest pasożytem, który żyje w drzewie, a guz jest pasożytem, który żyje w człowieku, to może te dwa pasożyty mogą się nawzajem zwalczać. Dziś koncepcja ta jest rozpatrywana bardziej naukowo. Liczne badania postawiły sobie za cel zbadanie przeciwnowotworowego i wzmacniającego odporność działania jemioły i wprowadzenie tych ziół do terapii medycyny komplementarnej.

Terapia jemiołą w leczeniu nowotworów w medycynie antropozoficznej

Terapia jemiołą jest uzupełniającą formą leczenia pacjentów z chorobami nowotworowymi. Z reguły nie jest stosowana samodzielnie, ale jako uzupełnienie operacji, chemioterapii i radioterapii. Jej celem jest z jednej strony zahamowanie wzrostu guza, a z drugiej wzmocnienie układu odpornościowego. Nie jest to więc lek alternatywny dla sprawdzonych, standardowych procedur onkologicznych, a jedynie towarzysząca forma leczenia. Terapia jemiołą musi być zawsze prowadzona w porozumieniu z lekarzem prowadzącym, aby sprawdzić, czy można ją połączyć z prowadzoną terapią onkologiczną. Po uzyskaniu zgody leczenie odbywa się zwykle w dłuższym, kilkuletnim okresie. Preparaty z jemioły stosuje się najpierw jako dodatek do chemioterapii lub radioterapii w celu poprawy obecnej jakości życia, a następnie dostosowuje się dawkę w celu wzmocnienia układu odpornościowego. Jednak dokładne zastosowanie musi być zawsze dostosowane do konkretnego pacjenta, postaci nowotworu i przebiegu choroby.

Sposób działania i sukces terapii jemiołą

Pierwszym celem terapii jemiołą jest poprawa jakości życia osób dotkniętych chorobą poprzez zmniejszenie skutków ubocznych chemioterapii i radioterapii. Kolejnym celem jest stymulacja układu odpornościowego i poprawa obrony własnego organizmu w celu zmniejszenia ryzyka infekcji. W tym kontekście często obserwuje się również poprawę aktualnego samopoczucia, a w niektórych przypadkach nawet regresję guza lub złagodzenie przebiegu choroby. Nawet jeśli terapia jemiołą nie zawsze ma bezpośrednie działanie przeciwnowotworowe, to często pośrednio poprawia ogólne samopoczucie pacjentów, łagodząc ich fizyczne i psychiczne skutki uboczne. To również jest powodem jej sukcesu w Niemczech i wyboru terapii jemiołowej jako środka wspomagającego w walce z rakiem, ponieważ pacjenci zgłaszali następującą poprawę:

Ponadto, leczenie jemiołą jest zazwyczaj dobrze tolerowane. Działania niepożądane są rzadkie i często przejawiają się jedynie w łagodnych dolegliwościach alergicznych lub zapalnych reakcjach skórnych w miejscu wstrzyknięcia. W niektórych przypadkach mogą jednak wystąpić zawroty głowy, nudności lub dezorientacja umysłowa.

Prawidłowe stosowanie preparatów z jemioły

Wyciągi z jemioły są zwykle wstrzykiwane pod skórę (podskórnie). Zastrzyki te mogą być podawane przez lekarza, personel pielęgniarski lub bliskich - wiele osób dotkniętych chorobą uczy się nawet samodzielnie wykonywać zastrzyki. W szczególnych sytuacjach możliwe jest również podanie dożylne. Z kolei przyjmowanie kropli lub kapsułek z jemioły nie nadaje się do terapii nowotworowej, ponieważ jest przeznaczone do innych zastosowań w dziedzinie homeopatii lub jako suplement diety.

Wszystkie dopuszczone w Niemczech preparaty z jemioły są ogólnie dostępne bez recepty. Pytania o pokrycie kosztów należy wyjaśnić odpowiednio z kasą chorych. Natomiast czas trwania, częstotliwość i dawkowanie określa lekarz. Lekarz decyduje również, czy konieczne są przerwy między poszczególnymi cyklami leczenia i odpowiada na wszystkie inne pytania dotyczące terapii. Leczenie jemiołą nie jest zalecane przy schorzeniach tarczycy, raku nerki, czerniaku złośliwym, pierwotnych guzach mózgu, jak również przerzutach do mózgu oraz nowotworach, które wpływają na układ odpornościowy (np. białaczka).

Najpopularniejsze preparaty jemiołowe w Niemczech: Iscador, Abnobaviscum & Helixor

Składniki jemioły są uzależnione od odpowiedniego drzewa żywicielskiego i od jej różnych właściwości w ciągu roku. Z tego powodu rozróżnia się jemiołę letnią i zimową, a w preparatach stosuje się mieszankę różnych gatunków jemioły. Odmiany jemioły są przetwarzane oddzielnie, aby zachować ich właściwości charakterystyczne dla drzewa żywicielskiego. Sok z liści i gałązek jest następnie rozcieńczany wodą i w zależności od producenta wzbogacany o inne substancje. Do najpopularniejszych preparatów jemiołowych w Niemczech należą: